30.4.11

1941_Η ΣΒΑΣΤΙΚΑ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

ΛΑΚΗΣ ΣΑΝΤΑΣ_1922-2011

1941_ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Κάτω οι σβάστικες από την Ακρόπολη!

O Λάκης Σάντας ήταν 19 χρονών όταν μαζί με το Μανόλη Γλέζο κατέβασαν τη σβάστικα από την Ακρόπολη πριν από 70 χρόνια και την πέταξαν στα σκουπίδια, όπου από την αρχή ήταν η σωστή της θέση. Ήταν μερικές μόλις μέρες μετά την αντίσταση της Κρήτης στο ναζιστικό σχματισμό της βαρβαρότητας ,στις 30 του Μάη ξημερώνοντας 31, του 1941. Χτες ο 89χρονος σεμνός αυτός αγωνιστής έφυγε για πάντα.

Η Ιστορία έχει το ρόλο της. Το ίδιο κι εκείνοι που με σχολαστικό τρόπο, σκύβουν πάνω από τις πηγές για να τεκμηριώσουν γεγονότα ,ιδέες και αλήθειες. Το 1941 η Ευρώπη κι η Ελλάδα ήταν βουτηγμένη μέσα στη βαρβαρότητα του ναζισμού και των παραφυάδων του. Εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου με διάφορα ονόματα παραλλαγής όπως Βέρμαχτ, Ες-Ες, Γκεστάπο, Λουφτβάφε και ό,τι άλλο μπορεί να ταυτιστεί με το Γ΄ Ράϊχ, είχαν κυριαρχήσει σχεδόν παντού στην Ευρώπη πυροδοτώντας την πιο αιματηρή σφαγή που γνώρισε ο Κόσμος. Σε μερικές περιπτώσεις τους καλοδέχτηκαν κιόλας -όπως στην Αυστρία - ή και τους εμπιστεύτηκαν με «αφελή» ηλιθιότητα ή και για συνεργαστούν στη λαφυραγώγηση του «νέου κόσμου» οι πιο κυνικοί . Άλλοι πάλι έμειναν σε απόσταση εξαργυρώνοντας τις πρώιμες υπηρεσίες που τους είχαν προσφέρει  αφανίζοντας με στούκας πόλεις σαν τη Γκουερνίκα και επιβάλλοντας τη φασιστική εκτροπή στη νόμιμη δημοκρατική κυβέρνηση της Ισπανίας(1933-1936).Τέλος υπήρξαν και οι «ουδέτεροι» που δεν μπήκαν καν στον κόπο να πάρουν θέση παρά μονάχα λίγες μέρες πριν τη λήξη του πολέμου και πάντα στο πλευρό των νικητών βέβαια.
Pablo Picasso, Guernica, 1937 / Mουσείο Reina Sofia, Μαδρίτη
 Αν σκεφτεί κανείς τη σημερινή Ευρώπη, αντικειμενικά το 1941 τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα. Στην πρωτεύουσα Αθήνα και τη μικρή χώρα της βαλκανικής την Ελλάδα, από τα οχυρά του Λύσσε  ίσαμε τα κρητικά βουνά, άνθρωποι πολλοί εναντιώθηκαν στη βαρβαρότητα του ναζισμού και μερικών αστείων αλλά επικίνδυνων συνεταίρων του που απλώνονταν σιγά σιγά σαν την πανούκλα θερίζοντας ανθρώπινες ζωές, φυλές και τοπικές κουλτούρες, πόλεις και χωριά , μνημεία και αξιοπρέπεια.
Βιάννος, Σεπτέμβρης 1943/ Φωτιά και τάφοι.
Κάνδανος, Χανιά, 1943 / Ένας τόπος που
ισοπεδώθηκε γιατί
αντιστάθηκαν οι άνθρωποι 
 Η Ελλάδα πλήρωσε ακριβά την εναντίωσή της. Άνθρωποι υπέφεραν, καταδιώχτηκαν και στάλθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης. Ολόκληρα χωριά αφανίστηκαν από το χάρτη. Η Κάνδανος ισοπεδώθηκε, η Βιάννος κάηκε, το Δίστομο καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Οι φυλακές γέμισαν, τα εκτελεστικά αποσπάσματα δούλευαν μέρα νύχτα, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια έπαψε να είναι σεβαστή. Και βέβαια δεν έφταναν αυτά. Το «δίκαιο» ακόμη του πολέμου, αυτή η ανατριχιαστική οξύμωρη διατύπωση, καταρρακώθηκε. Οι Έλληνες Εβραίοι της Θεσσαλονίκης αφανίστηκαν μέχρις ενός , οι αριστεροί κάθε λογής και οι κομμουνιστές  πλήρωσαν τίμημα ακριβό για την αντίστασή τους, οι έντιμοι αστοί (Ρούσος Κούνδουρος)  που αντιδρώντας συμμετείχαν στο ΕΑΜ στο τέλος εκτελέστηκαν, οι απλοί άνθρωποι που αρνήθηκαν να γίνουν συνεργάτες και καταδότες τους βίωσαν μια διαρκή εμπειρία τρόμου και απειλής. Αυτός ήταν ο περίφημος Πολιτισμός του Γ’ Ράϊχ και οι ναζί, που όπως εύστοχα παρατήρησε η Χάνα Άρεντ, ως άνθρωποι δεν ήταν καλύτεροι ή χειρότεροι αλλά ως το μεδούλι ήταν διαποτισμένοι από το ΚΑΚΟ που οι ίδιοι είχαν καταστήσει ΚΟΙΝΟΤΟΠΟ.

Μια οφειλόμενη υπόμνηση για το Ολοκαύτωμα και το ΄Αουσβιτς με τις ανατριχιαστικές του πινακίδες «Η εργασία απελευθερώνει» (Arbeit macht frei) που ακύρωνε με κυριολεκτικά αιματηρό τρόπο ένα από τα συνθήματα του αστικού εκσυγχρονισμού του μεσοπολέμου, το γκέτο της Βαρσοβίας και τις εξεγέρσεις των ταπεινωμένων Εβραίων του, τις αγριότητες των φασιστών συνεργατών των ναζί «Ουστάσι» στη Βαλκανική απέναντι στους Σέρβους, τον τρόμο των ανελέητων βομβαρδισμών στο Λονδίνο, τα εκατομμύρια των νεκρών του σοβιετικού λαού στο μεγάλο πατριωτικό πόλεμο που έσωσε την Ευρώπη, τη φρίκη των εκτελέσεων των αμάχων στα μέτωπα και στις κατεχόμενες χώρες όλου του κόσμου, ίσως να είναι σήμερα η ελάχιστη συμβολή απέναντι στη Μνήμη και την Ιστορία που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί κανείς να παραγράψει.

Δίστομο Βοιωτίας / Καταστροφή και εκτελέσεις
από τους ναζί χωρίς αποζημιώσεις
Ο Λάκης Σάντας, κατέβασε μαζί με το Μανόλη Γλέζο τη σβάστικα από την Ακρόπολη και την πέταξαν στα σκουπίδια. Εκεί είναι η κυριολεκτική και συμβολική της θέση. Ήταν η πιο θαρραλέα και εμβληματική χειρονομία, με αξιακό συμβολισμό που μπορούσε τότε  να επιχειρηθεί. Η Ακρόπολη, χώρος οικουμενικής αναφοράς στο ανθρώπινο μέτρο και έργο ανθρώπων που αποκαλύπτει τους διανοητικούς χειρισμούς μιας ολοκληρωμένης συνάντησης με τα δημιουργικά τους εργαλεία, στην κυριολεξία έπρεπε να αποκαθαρθεί από την παρουσία των πιο σκοτεινών συμβόλων της Ιστορίας.




Η Ακρόπολη είναι ένα ηθικό γεγονός που δεν μπορεί να έχει σχέση με τη φρίκη της τεχνολογίας του  αέριου Ζyclon που εξόντωσε εκατομμύρια ανθρώπους, είναι η  επιτομή μιας πνευματικής επεξεργασίας που δεν έχει καμιά συμβατότητα με το ποτισμένο στο αίμα σύμβολο της σβάστικας που χρησιμοποιούσαν στο πέτο τους οι κοινοί ποινικοί των χιτλερικών ταγμάτων όταν πετούσαν στο λάκκο τα κουφάρια των ανήμπορων αθώων θυμάτων τους, είναι ένας χώρος όπου δεν μπορεί να ανεμίζει στον αέρα η πολεμική σημαία που αποτέλεσε την έκφραση της κυριαρχίας των πιο σκοτεινών ενστίκτων εκείνων που δεν διδάχτηκαν τίποτα από τον Ρίλκε , τον Γκαίτε και τον Μπετόβεν, που δεν δίστασαν να κάψουν στην πυρά μαζί με τα βιβλία του Μάρξ και κάθε τι που δεν θεώρησαν αντίστοιχο με το δικό τους χαμηλό διανοητικό δείκτη ,που χρησιμοποίησαν με συστηματικό τρόπο όλες τις επινοήσεις και τις πρακτικές ενός κουρδισμένου μηχανισμού για να διεκπεραιώσουν την «τελική λύση», που υποχρέωσαν τον Τιοντόρ Αντόρνο να τους στηλιτεύσει γράφοντας μετά το τέλος της σφαγής που προξένησαν πως «…η ποίηση μετά το Άουσβιτς είναι βαρβαρική και δεν έχει πια ουσιαστικά κανένα νόημα …».

Ναζί και εκδόσεις βιβλίων: Στη φωτιά! 
Ναζί και άμαχοι: Μια σφαίρα και στο λάκκο!
Ναζί και αντιστασιακοί: Στην κρεμάλα!
Ναζί και Εβραίοι: Στα στρατόπεδα εξόντωσης!
Ναζί και Εκσυγχρονισμός: "Η εργασία απελευθερώνει"(!!!)
Ναζί και Τεχνολογία: Ζyclon-Σκοτώνει αθόρυβα!






















































































































Ας είναι η μνήμη λοιπόν εκείνου που κατέβασε τη σβάστικα από την Ακρόπολη μια ηθική υπόμνηση για εκείνους που αντιστέκονται. Ας είναι πάντα στη σκέψη ο ποιητικός στίχος του Μιχάλη Κατσαρού από τη συλλογή του «Κατά Σαδδουκαίων», που προτρέπει με το λόγο της ελεύθερης έμπνευσής του:
«Αντισταθείτε
στις φοβερές σημαίες των κρατών…»  

Odyss,30.04.2011